در قسمت قبل، کمی در مورد بخشیدن، قدرت آن و روش فعال سازی قانون بخشش با هم صحبت کردیم. در این قسمت به دنبال یافتن پاسخ دو پرسش مهم در مورد بخشش می‌گردیم. هر پرسش، نکته‌ای دارد و هر پاسخ، چراغی را در مسیر بخشش برای ما روشن می‌کند.

از کنار پرسش‌ها به آسانی رد نشوید و بیشتر از یک بار آنها را بخوانید. گاهی پرسیدن سوال درست، بیشتر از یافتن یک پاسخ، مسیر زندگی ما را تغییر می‌دهد.

» پرسش دوم: چه زمانی ببخشیم و چه زمانی نبخشیم؟

بر خلاف تصور بسیاری از ما، بخشیدن هم زمان مناسب خودش را دارد. به قول حضرت حافظ: «هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد». هر کاری تنها هنگامی به نتیجه درست می‌رسد که در زمان درست و مکان درست انجام شود. حتی بخشیدن هم از این قانون مستثنا نیست.

در زمان درست بخشیدن، بهتر از بخشیدن معمولی است.

ژان دو لا برویر فیلسوف فرانسوی

» پیدا کردن زمان درست برای بخشیدن

همه ما در طول روزهای زندگی‌مان و به علت‌های بسیار متفاوتی، احساس‌های مختلفی را تجربه می‌کنیم. گاهی خوشحالیم، گاهی عصبانی، گاهی غمگینیم و گاهی از شدت هیجان در پوست خود نمی‌گنجیم. تنوع احساس‌های ما زیاد است و حتی گاهی در یک لحظه، ترکیبی از چند احساس را به صورت هم زمان تجربه می‌کنیم.

اما در این بین، پیدا کردن زمان درست برای بخشیدن، کار آسانی است. بخشیدن در زمان درست، یک فرمول ساده دارد:
« زمانی ببخشید که احساس خوبی دارید».
چون علاوه بر اینکه بخشش واقعی باید احساس فوق‌العاده‌ای را در ما ایجاد کند،
ما نیز باید زمانی که احساس خوبی داریم چیزی را ببخشیم.

اگر روز بدی داشتید یا در شرایط بد روحی قرار گرفتید، تنها به این خاطر که فکر می‌کنید باید چیزی را ببخشید، این کار را انجام ندهید. این گونه بخشیدن و در این زمان بخشیدن، نه برای شما و نه برای فرد گیرنده، فایده‌ای ندارد. یادتان باشد که در این جهان، فرمانروایی احساس، حرف اول را می‌زند.بخشیدن در زمان عصبانیت، از سر اجبار، زمانی که احساس کمبود پول می‌کنید یا حتی در رودربایستی قرار گرفته‌اید، بخششی واقعی به شمار نمی‌رود و قانون جهانی بخشش را فعال نمی‌کند.

در این جور مواقع، کمی صبر کنید. منتظر بمانید تا دوباره در مدار احساس خوب قرار بگیرید. آن گاه ببخشید. بخشش، هم یک چرخه و هم یک جریان است.

اولین بخش از چرخه بخشش، احساس خوب شما در زمان بخشیدن است،
دومین بخش، خود بخشیدن است،
سومین بخش، احساس خوبی است که بخشیدن در شما ایجاد می‌کند.

از سه بخش اصلی این چرخه، دو بخش آن در کنترل شما است و سومی را جهان هستی در دست دارد. یادتان باشد که اولین قدم را شما باید بردارید. به قول حضرت مولانا،
«گر توکل می‌کنی در کار کن/ کشت کن پس تکیه بر جبار کن».

یادمان باشد که در این جهان شگفت‌انگیز، همه چیز از ما شروع می‌شود و به ما برمی‌گردد. در مورد جریان بخشش، کمی جلوتر و بسیار مفصل‌تر با هم صحبت می‌کنیم.

بخشش، قانونی جهانی است که فقط در یک لحظه، درک می‌شود اما به تنهایی می‌تواند روی کل زندگی‌تان اشراف پیدا کند. تنها به این دلیل که روی این قضیه اشراف پیدا نکردید دلیل نمی‌شود که نتوانید از عملکرد خود لذت ببرید. یک بار بخشیدن واقعی را امتحان کنید و بگذارید تجربه خودتان قضاوتش کند. جان زاپا

» پرسش سوم: به چه کسانی ببخشیم؟

به نظر من این بخش، یکی از جالب‌ترین پرسش‌ها در مورد قانون بخشش است. وقتی در مورد این بخش از قانون بخشش فهمیدم به یاد آن ضرب المثل قدیمی افتادم که می‌گفت: «چراغی که به خانه روا است به مسجد حرام است».

بسیاری از ما وقتی حرف از انجام کاری می‌زنیم به چیزهای دور و درازی فکر می‌کنیم. فرقی هم نمی‌کند که این کار چه باشد. چون ما رفتارهای کوچکمان را در کارهای بزرگمان هم تکرار خواهیم کرد. به قول «تی هارو اکر»، این که یک کار را چطور انجام می‌دهیم نشان می‌دهد که بقیه کارها را چطور انجام می‌دهیم.

اجازه بدهید یک مثال خیلی ساده برایتان بزنم. دوست روان شناسی دارم که می‌گفت می‌توان چندین نکته شخصیتی را از شیوه رفتار یک فرد، سر سفره غذا فهمید. مثلا اگر فرد موقع برداشتن نمک، از نمکدان جلوی خودش استفاده کند، یعنی فردی است که به داشته‌هایش اهمیت می‌دهد و از تمام توان و چیزهایی که اکنون دارد برای انجام کارها و رسیدن به اهدافش استفاده می‌کند. اما اگر با وجود نمکدان جلوی خودش، نمکدان جلوی فرد دیگری را بردارد، بدان معنی است که او به داشته‌هایش توجهی ندارد، مدام در حال کندوکاو در داشته‌های دیگران است، خودش را با بقیه مقایسه می‌کند و فکر می‌کند آنچه دیگری دارد بهتر از چیزی است که خودش در اختیار دارد.

البته این فقط یک مثال ساده یک وجهی است. اما اگر کمی در رفتارهایمان دقیق شویم می‌بینیم که نمونه‌هایی مشابه این رفتارهای کوچک، زیر گوش ما هم اتفاق می‌افتند و جالب این جا است که با اصلاح همین رفتارهای کوچک و به ظاهر بی معنی، می‌توان شیوه تفکر یک فرد را تغییر داد.

در مورد بخشش نیز ماجرا به همین روش در جریان است. زمانی که می‌خواهیم به فردی پول ببخشیم: نیازی نیست به دنبال افراد غریبه بگردیم.
بهترین افرادی که می‌توانیم به آنها ببخشیم در نزدیکی ما زندگی می‌کنند.

چند دقیقه زمان بگذارید و لیستی از این افراد تهیه کنید.
ببینید از بخشیدن به چه کسانی احساس خیلی خوبی به شما دست می‌دهد؟
چه کسانی به شما الهام و امید می‌دهند؟
چه کسانی باعث می‌شوند شما احساس خوبی نسبت به خود، زندگی، آرزوها و اهدافتان داشته باشید؟
چه کسانی از شما حمایت می‌کنند، چه کسانی مراقبتان هستند و دوستتان دارند.

به شما اطمینان می‌دهم که بعد از نوشتن این فهرست، شگفت‌زده خواهید شد. چون با چشم خودتان خواهید دید که چه افراد نابی در کنارتان زندگی می‌کنند و اوضاع، بهتر از آن چیزی است که تصور می‌کردید. پس دایره بخشش خود را از میان نزدیک‌ترین افراد به خودتان انتخاب کنید و استارت این قانون جادویی را بزنید.

در قسمت بعد به دنبال پاسخ پرسش‌هایی مثل میزان درست بخشش و چیزهایی که قابل بخشیدن هستند می‌گردیم و چندین سو تفاهم بزرگ در مورد بخشش را حل خواهیم کرد.

یک توصیه‌ی ویژه: اگر تا اینجا آمده‌اید و از این مقالات خوش‌تان آمده توصیه می‌کنم حتما سری مقالات رابطه سپاسگزاری و خلق ثروت را هم بخوانید.