تفاوت لهجه بریتیش و آمریکایی
به عنوان یک معلم زبان انگلیسی، خیلی وقت‌ها دانشجوها از من درخواست می‌کنن که تفاوت‌های بین انگلیسی آمریکایی و زبان انگلیسی بریتانیایی رو براشون توضیح بدم. حتی گاهی اوقات، بعضی دانشجوها پا رو فراتر می‌ذارن و می‌پرسن که کدوم یکی بهتره؟، تفاوت لهجه بریتیش و آمریکایی از چی ناشی میشه؟
خب همین ابتدا باید بگم که:
هیچ لهجه‌ای نسبت به دیگری برتری ندارد!
مقایسه لهجه بریتیش و امریکن
حالا با علم به این که این انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتیش در کفه‌ی ترازوی ما یکسان هستند، در ادامه تلاش می‌کنم تا تفاوت‌های بین این دو سبک زبانی رو تا جایی که امکانش هست بیان کنم.
بین این دو سبک زبانی، در شش زمینه تفاوت‌هایی رو می‌تونیم ببینم، که عبارت‌اند از:
- تلفظ
- املاء
- لغات
- به کاربردن برخی حروف اضافه
- اسامی که بیانگر یک گروه هستند
- کاربرد برخی موارد گرامرری
تفاوت انگلیسی بریتیش و آمریکایی
بخش اول – تلفظ
اولین تفاوت لهجه بریتیش و آمریکایی در مورد تلفظ کلمات است. زمانی که در مورد تلفظ صحبت می‌کنیم، باید اول به این مسئله آگاهی داشته باشیم که حتی تلفظ‌هایی که ما در بین مردم یک کشور مشاهده می‌کنیم متفاوته.
برای مثال یک شخص تحصیل کرده که در شمال لندن زندگی و کار می‌کنه نسبت به فردی که در لیورپول زندگی می‌کنه و شغل آزاد داره قطعا نوع بیان و گویش متفاوتی استفاده می‌کنه، حالا این رو با فردی که در اسکاتلند زندگی می‌کنه مقایسه کنید، هر سه انگلیسی صحبت می‌کنن اما به قول ما ایرانی‌ها، هر گردی که گردو نیست، البته این مسئله در مورد آمریکایی‌ها هم صدق می‌کنه، برای مثال فردی که در نیویورک زندگی می‌کنه و تحصیل کرده است، در مقایسه با یک گاوچرون در تگزاس گویش و نوع بیان متفاوتی داره.
خب با توجه به این اگر بخوایم همه این موارد رو لیست کنیم باید یک کتاب هزار صفحه‌ای بنویسیم و آخرش هم شاید نفهمیم که چی گفتیم!!
برای همین در این بخش فقط به بررسی تفاوت‌هایی که بین زبان انگلیسی آمریکایی استاندار و زبان انگلیسی بریتیش استاندار هستش، صحبت می‌کنیم.
ساده‌ترین مکان برای شروع صحبت در مورد تفاوت تلفظ در سبک زبان انگلیسی رو می‌تونیم، تلفظ حرف T بدونیم.
در انگلیسی آمریکایی، زمانی که حرف قبل و بعد از T صدادار هستند فقط حروفی که تلفظ می‌شوند، نه حروفی که صامت هستند مثلا در لغت bottle قبل از t میگیم “آ” و بعد از t میگیم “اِ” خب در حالی که بعد از t همونطوری که مشخصه ما حرف L رو داریم حرف T مایل به صدای “د” تلفظ می‌شود.
در جدول زیر می‌تونید با کلیک بر روی هر بخش، تفاوت‌ها رو بشنوید
water
تلفظ آمریکایی پخش‌کننده صوت00:0000:00برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
تلفظ بریتیش پخش‌کننده صوت00:0000:00برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
bottle
تلفظ آمریکایی پخش‌کننده صوت00:0000:00برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
تلفظ بریتیش پخش‌کننده صوت00:0000:00برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
little
تلفظ آمریکایی پخش‌کننده صوت00:0000:00برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
تلفظ بریتیش پخش‌کننده صوت00:0000:00برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
daughter
تلفظ آمریکایی پخش‌کننده صوت00:0000:01برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
تلفظ بریتیش پخش‌کننده صوت00:0000:02برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
یکی دیگه از تفاوت لهجه بریتیش و آمریکایی بین این دو سبک، تلفظ کردن و تلفظ نکردن r هستش.
در انگلیسی بریتیش زمانی که r بعد از یک حرف صدا دار قرار می‌گیرد، r تلفظ نمی‌شود، برای مثال لغاتی مثل water ،daughter ،burger و brother
در جدول زیر می‌تونید، تفاوت تلفظ رو بشنوید، البته r هایی که تلفظ نمی‌شوند رو با رنگ متفاوتی نمایش دادم.
water
تلفظ آمریکایی پخش‌کننده صوت00:0200:02برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
تلفظ بریتیش پخش‌کننده صوت00:0000:01برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
daughter
تلفظ آمریکایی پخش‌کننده صوت00:0000:02برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
تلفظ بریتیش پخش‌کننده صوت00:0000:02برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
brother
تلفظ آمریکایی پخش‌کننده صوت00:0000:01برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
تلفظ بریتیش پخش‌کننده صوت00:0000:01برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
burger
تلفظ آمریکایی پخش‌کننده صوت00:0000:02برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
تلفظ بریتیش پخش‌کننده صوت00:0000:01برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
یکی دیگه از تفاوت‌ها مربوط به صدای آ و صدای اَ هستش، اصولا بریتیش‌ها بیشتر علاقه به آ دارند و اگر جایی تفاوتی وجود داشته باشه، به احتمال زیاد اونی که با آ تلفظ میشه، بریتیشه.
در جدول زیر چند مثال براتون آماده شده.
laugh
بریتیش پخش‌کننده صوت00:0000:02برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
آمریکایی پخش‌کننده صوت00:0000:00برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
half
بریتیش پخش‌کننده صوت00:0000:02برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
آمریکایی پخش‌کننده صوت00:0000:01برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
همین مسئله در مورد صدای “اُ” و “آ” هم صادقه، برای مثال لغت bought (گذشته buy) در بریتیش با “آ” تلفظ میشه اما در انگلیسی آمریکایی با “اُ”، البته همیشه تلفظ‌های عجیب و غریب وجود داره.
برای مثال در سریال پیکی بلایندرز، بازیگر نقش اِزمه شلبی (همسر جان شلبی خدا بیامرز) کلمه London رو که به صورت عمومی “o” اول با صدای “آ” و “o” دوم با صدای “اِ ” تلفظ می‌کنیم رو با صدای “او” تلفظ می‌کرد (لُوندُون با صدای گلدون خودمون بخونید).
بخش دوم – املاء
خب بریم سراغ املاء و تفاوت‌هایی که در این زمینه بین انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتیش حاکمه، فقط یادتون باشه، یا کلا بریتیش بنویسید یا امریکن و این دو رو با هم میکس نکنید.
در بریتیش، کلماتی که در انتها به “our” ختم می‌شوند، در انگلیسی آمریکایی به “or” منتهی می‌شوند.
color – colour honor – honour
در بریتیش کلماتی که در انتها به “ise ” ختم می‌شوند، در انگلیسی آمریکایی به “ize” منهتی می‌شوند.
Realise – RealizePopularise – Popularize
در بریتیش کلماتی که در انتها به “re” ختم می‌شوند، در انگلیسی آمریکایی به “er” منهتی می‌شوند.
Litre – Liter Centre – Center
در بریتیش کلماتی که در انتها به “ence” ختم می‌شوند، در انگلیسی آمریکایی به “ense” منهتی می‌شوند.
Defence – Defense licence – License
در بریتیش اگر بخواهیم به یک فعل “ing” یا “ed” اضافه کنیم و آن لغت با حرف “L” به پایان برسد، در صورتی که پیش از L یک حرف صدا دار کوتاه داشته باشیم، قبل از اضافه کردن “ing” یا “ed” باید یک “L” اضافه کنیم، در حالی که در انگلیسی آمریکایی این گونه نیست.
Travelling – Traveling Modelling – Modeling
برخی افعال در حال گذشته خود نیز بین انگلیسی آمریکایی و بریتیش تفاوت‌هایی دارند، برای مثال فعل learn در بریتیش به صورت learned یا learnt نوشته می‌شود اما در انگلیسی آمریکایی فقط learned، یا فعل dream در بریتیش به صورت dreamed یا dreamt نوشته می شود اما در انگلیسی آمریکایی فقط به‌صورت dreamed آورده می‌شود.
بخش سوم – لغات
لغات بسیاری در زبان انگلیسی آمریکایی و بریتیش مشترک هستند اما به همین اندازه لغاتی داریم که در بین دو سبک زبانی یاد شده متفاوت هستند.
در جدول زیر تعداد محدودی از این لغات درج شده است اما شما می‌توانید به مراجعه به صفحه اینستاگرام ما به صورت مرتبط و روزانه با کلمات جدید آشنا بشید و معادل اون‌ها رو در سبک دیگه ببینید.
بخش چهارم – حروف اضافه
البته خود انگلیسی زبان‌ها هم ممکنه متوجه معنای یک لغت نشوند ، در این حالت با توجه به جمله‌ای که بیان شده معنی رو درک می‌کنند، یا به صورت مستقیم سوال می‌کنند و گاهی هم مجبور می‌شوند که از دیکشنری یا اینترنت کمک بگیرند.
در جدول زیر برخی از مهم‌ترین تفاوت‌های کاربردی حروف اضافه در بین دو سبک زبانی مورد بحث، آورده شده است.
بخش پنجم – اسامی گروهی
در زبان انگلیسی به یک گروه از دانشجویان ، class گفته می‌شود، به همین صورت به اعضای یک خانوده Family و به گروهی از افرادی که در حال بازی فوتبال هستند یک team می‌گوییم.
یا به یک گروه از افراد که در حال نواختن موسیقی به صورت گروهی هستند، band می‌گوییم.
این نوع اسامی را اسامی گروهی می نامیم، این نوع اسامی از نظر گرامری در انگلیسی بریتیش و انگلیسی آمریکایی به صورت متفاوت بررسی می‌شوند.
در انگلیسی آمریکایی این نوع اسامی به صورت مفرد (singular) در نظر گرفته می‌شوند و همه قوانینی که برای اسامی مفرد استفاده می‌شود در مورد این نوع اسامی نیز صادق است یعنی می‌گوییم.
The team is playing well
و نمی‌گوییم که
The team are playing well
اما در انگلیسی بریتیش، این نوع اسامی به صورت مفرد (singular) و جمع (plural) در نظر گرفته می‌شوند، اما نوع استفاده از آنان متفاوت است. برای مثال در انگلیسی بریتش ما می‌گویم
The team plays well
در اینجا منظور این است که تیم در کل بازی خوبی ارائه می‌دهد ولی اگر بگوییم
The team play well
منظور این است که همه اعضای تیم بازی خوبی ارائه می‌دهند، در حالت اول ممکن است دروازبان تیم عملکرد قابل قبولی ارائه نداده باشد اما در نهایت بازی خوبی دیگر اعضای تیم این مسئله را پوشش داده است.
بخش ششم – کاربرد های گرامری
گرامر زبان انگلیسی چه در سبک بریتیش چه در سبک آمریکایی کاملا مشترک و یکپارچه است اما گاهی اوقات در شرایط یکسان، گرامر متفاوت استفاده می‌شود. یکی از این موارد استفاده از Present perfect و simple past است.
برای مثال زمانی که یک اتفاق در گذشته بسیار نزدیک به حال قرار دارد، بریتیش‌ها تمایل به استفاده از Present perfect دارند اما آمریکایی‌ها از گذشته ساده استفاده می‌کنند،
فرض کنید یک دوست آمریکایی خود و یک دوست انگلستانی خود را برای صرف شام به منزل دعوت کرده‌اید، بعد از صرف غذای اصلی بر اساس فرهنگ ایرانی خود به دوستان خود غذای بیشتری تعارف می‌کنید،
در این زمان دوستان شما با گفتن من به اندازه کافی غذا خوردم، متشکرم، تعارف شما را رد می‌کنند، اما به این صورت که دوست آمریکایی شما می‌گوید:
Thanks, I had enough
اما دوست انگلستانی شما می‌گوید:
Thanks , I have had enough
البته این تنها تفاوت استفاده از گرامر در بین این دو سبک زبانی نیست، برای مثال بریتیش‌ها بیشتر از shall استفاده می‌کنند، در حالی که آمریکایی‌ها بجای shall از will یا should استفاده می‌کنند.
در بریتیش ما از شکل منفی need به صورت needn’t استفاده می‌کنیم در حالی که آمریکایی‌ها از don’t need to بهره می‌برند.
you needn’t come to school toady
you don’t need to come to school today
کلام آخر
با وجود تفاوت لهجه بریتیش و آمریکایی ، افراد می‌توانند بدون مشکل با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و لازم نیست که هر جمله خود را برای فرد مقابل توضیح بدهند، در نتیجه سخن من با شما این است که “take it easy” البته اگر تصمیم به شرکت در یک آزمون استاندار را دارید باید فقط از یک نوع سبک پیروی کنید و در صورت ترکیب کردن (به ویژه در اسپلینگ) با مشکل مواجه می‌شوید.
