زمانی کسی را می‌شناختم که می‌گفت زندگی در این دنیا عذاب‌آور است… این دنیا متعلق به کسانی است که پول دارند و کسانی که پول ندارند فقط برای خالی نبودن عریضه آفریده شده‌اند.

راست می‌گفت… جهان او عذاب‌آور بود.

اما جهان خودش؛ و نه جهان من !

هر‌کسی، هر‌کسی! در این دنیا جهان مخصوص خودش را دارد.

جهان هر کس هم، رنگ خاص خودش را دارد. جهان بعضی‌ها آبی است، بعضی سبز، بعضی هم زرد، صورتی، قرمز و سفید. جهان بعضی‌ هم، رنگارنگ است. شاید بگویید چرا سیاه را نگفتی؟

راست می‌گویید جهان بعضی‌ها سیاه است، اما نه برای اینکه رنگش سیاه است؛ آنها چراغ جهانشان را خاموش کردند. برای همین ستاره‌هایشان درخشان‌تر از هر جهان دیگری می‌درخشند.

برای هم‌جهت شدن با این جهان شگفت‌انگیز اول باید آن را ببینیم؛ ما آدم‌ها معمولا فقط نگاه می‌کنیم. تفاوت بین نگاه کردن و دیدن مثل تفاوت بین زمین و آسمان است.

وقتی شروع به دیدن کردم، چیز شگفت‌انگیزی فهمیدم :

بهترین و شگفت‌انگیزترین چیزها در جهان من مجانی هستند

امروز چند چیز مجانی و شگفت‌انگیز جهان شما را می‌شمارم؛ اگر انگشت کم آوردم مال شما را هم حساب می‌کنم.

قبول؟

آسمان جهان شما مجانی است.
خدا آن را برای شخص شما خلق کرده است؛ تازه اِشانتیون هم دارد! پرنده‌ها، پروانه‌ها، ستاره‌ها، خورشید، ماه، رنگین‌کمان‌ها، مولکول‌های هوا و گرد‌و‌غبار.

قبول دارم که گرد‌و‌غبارش مقداری زیاد شده اما بازهم مال شماست!
این چیزی را عوض نمی‌کند. از وسعتش چیزی کم نمی‌شود. خورشیدش را کسی نمی‌دزد، ماهش را به کسی قرض نمی‌دهند! کسی هم شهاب‌سنگ‌هایش را کش نمی‌رود! تا زمانی که روی این کره خاکی، مهمان هستید آسمان مال شماست.

سهراب سپهری هم می‌گفت و میگوید: آسمان مال من است !

در جهان شما اقیانوس‌ بی‌کران مجانی است.
وسعت آبی‌رنگش، حجم بیکرانش و سکوت باابهتش تنها از آن شما است. این هم اشانتیون دارد ماهی‌ها، وال‌ها، نهنگ‌ها، عروس‌های دریایی، لاک‌پشت‌ها، پلانکتون‌ها، جلبک‌ها، مرجان‌ها و کلی چیزهای دیگر!

لذت بردن از اقیانوس برای شما مجانی است.
شاید بگویید رفتن به دریا و اقیانوس مجانی نیست. من می‌گویم بله. ولی اقیانوس و دریا برای شما و به‌ خاطر شما آفریده شده‌اند. مال شما هستند چه نزدیک دارایی‌تان باشید چه نباشید.

در جهان شما کوه‌ها مجانی هستند.
تک‌تک قله‌هایشان برای نشستن شما طراحی‌شده‌اند. انتظار شما را می‌کشند. تمام عظمتشان تمام سکوتشان تمام ایستادگی‌شان برای شماست. خدا کوه‌ها را هم با اشانتیون برای شما آفریده است.

بزهای کوهی، آهوی کوهی، گیاهان دارویی، تک‌تک خرده‌سنگ‌ها و… .

به همین ترتیب در جهان شما جنگل‌ها، تک‌تک درختان، دانه‌دانه شن‌های بیابان، طلوع خورشید، غروب آفتاب، نسیم خنک سحر، لذت تماشای یک گل، شادی خوردن یک بستنی، خواب عجیب بعد‌ازظهر، سرمای زمستان، گرمای تابستان، لبخند مادر، شادی پدر، کشیدن موی خواهر، کری خواندن برای برادر، سرکار گذاشتن یک دوست، لذت چشیدن طعم‌ها، دیدن رنگ‌ها، بوی ریحان، شمردن رنگ‌های رنگین‌کمان، درک شگفت‌انگیز واژه‌ها، سخن‌های شیرین و خیلی‌خیلی چیزهای دیگر که اگر انگشت‌ دست‌وپای شما را هم قرض بگیرم باز  کم می‌آید!

هیچ‌کس، هیچ‌وقت، هیچ مقدار پولی با هر واحدی که حسابش کنید تومان، دلار، یورو  و… نمی‌تواند این چیزهای مجانی را از شما بگیرد.

اما آیا از آنها استفاده میکنید؟ حتما مقاله «چطور خواسته تان را از سیستم سلف سرویس این جهان درخواست کنید؟» را در این زمینه بخوانید.

این‌بار که از کنار دارایی‌تان عبور کردید، لحظه‌ای صبر کنید و آن را ببینید.
اگر قبولش کنید، گرامی‌اش بدارید، به او سلام کنید و به ‌خاطر وجودش سپاسگزار باشید، نه‌تنها بیشتر و بیشتر از آن خواهید داشت بلکه به‌‌ خاطر هم‌جهت‌ شدن با کل کائنات به هرآنچیزی که می‌خواهید می‌رسید.

در حقیقت خواسته ما در مقابل همه آن چیزهایی که همین‌الان مالک و فرمانروای آن هستیم، چیزی شبیه یک دانه برف است. ما از قبل صاحب کلش بودیم ولی کلید باز شدنشان تنها سپاسگزاری است.

وقتی سپاسگزاری می‌کنیم در یک لحظه 3 کار را انجام می‌دهیم:

1. قبول می‌کنیم که این نعمت‌ها برای ما آفریده‌ شده‌اند.
2. به‌ خاطر وجودشان شاد هستیم.
3. به یاد می‌آوریم که فرمانروای زندگی‌مان و تمام چیزهای درونش هستیم.

در اقیانوس بیکران سپاسگزاری، هر‌گاه دری می‌گشاییم به هزاران در دیگر می‌رسیم و از هر دری به نکته‌ای برمی‌خوریم.
آشنا می‌زند! او را قبلا نگاه کرده بودیم…اما ندیده بودیم!

• جهان شما چگونه است؟
• رسیدن به پول در جهان شما آسان است یا سخت؟
• روز‌هایتان معمولی هستند یا شگفت‌انگیز؟
• سلامتی حکم‌فرما است یا بیماری؟
• در جهانتان عشق حرف می‌زند یا خشونت؟

» ثروت یک وضعیت ذهنی است…

اگر در جهانی که برای خودمان می‌سازیم همواره به این فکر کنیم که پول با تلاش فیزیکی زیاد و جنگ‌ودعوا به‌دست می‌آید، قطعا همین‌طور خواهد شد. کافی است قوانین جهانمان را تغییر دهیم تا روی کل هستی تاثیر بگذاریم.

آنگاه ثروت، سلامتی، روزهای شگفت‌انگیز و عشق، اتفاق‌های روتین زندگی‌مان می‌شوند.

ما این‌گونه آفریده‌شده‌ایم. پر از شگفتی و پر از عشق.

می‌گویند یک جمله می‌تواند سرنوشت یک ملت را تغییر دهد. راست می‌گویند اما در محاسبه وسعت کاریش اشتباه کردند. یک کلمه می‌تواند کل کائنات را تغییر دهد. برای من این کلمه «سپاسگزارم» بود.

کلمه‌ای که من را به دنیای ناشناخته‌ها برد. دنیایی پر از شگفتی، پر از هوش، پر از شعور و سرشار از شادی.

این بار که دفتر سپاسگزاری‌تان را باز کردید در میان آن نعمت‌های شگفت‌انگیز این‌گونه بنویسید:

“خدایا سپاسگزارم که آسمان، زمین، اقیانوس، جنگل‌ها، کوه‌ها، هوا، شادی‌ها و زیبایی‌ها را برایم خلق کردی. من به‌راستی فرمانروایی بودم که بیکران داشت اما نمی‌دانست. سپاسگزارم که قبل از تولدم به من بیکران بخشیدی و در حین حیاتم بر آن افزودی.”

یادمان باشد :

زندگی خوب، یک مکان نیست که بخواهیم به آن برسیم.
زندگی خوب، لنزی است که از ورای آن جهانمان را می‌بینیم و می‌سازیم.

راستی جهان شما چه رنگی است؟ زیر همین مقاله بنویسید…