این 5 فکر اگر به ذهن تان رسید
آنها را سریع بسوزانید
مهم نیست کارآفرین باشید، کارمند باشید، دانشجو باشید و یا اصلا نخواهید کار کنید؛ چیزی که مهم است یک سری افکاری است که در سر شما کمین کرده اند تا در بهترین شرایط توجه شما را جلب کنند…
این افکار اگر در سر شما جریان پیدا کنند، بدترین دشمن تان، خودتان خواهید بود !
متاسفانه اکثرمان (بیش از 80% افراد) به صورتِ روز و شب به این افکار اجازه میدهیم آزادانه در سرمان رژه بروند و هر احساسی که میخواهند در ما ایجاد کنند (در مقاله قدرت باورنکردنی تلقین، رابطه بین افکار و احساسات را بخوانید)
و نکته بد دیگری که وجود دارد این است که؛ اکثرمان چیزهایی بدتر از چیزی که به دوستانمان در مورد اشتباهات و افکارشان میگوییم، به خودمان میگوییم.
توجه به مکالماتی که ما خودمان روزانه با خودمان داریم، یکی از مهم ترین کارهایست که باید از این به بعد بیشتر به آن دقت کنید؛ و درست زمانی که مکالمات اشتباه و مخرب را پیدا کردید… آنها را بسوزانید !
در این مقاله میخواهیم 5 فکری که آینده، سرنوشت و عزت نفس شما را هدف گرفته اند تا نابود کنند را میخواهیم به شما معرفی کنیم. این افکار شاید برایتان آشنا به نظر برسند… اگر اینطور باشد، نیاز شدیدی دارید تا با استفاده از راهنمای عملی نابودسازی آنها، آنها را بسوزانید و از بین ببرید.
- متقاعد کردن خودتان به این که بدتر از چیزی که فکر میکنید، هستید.
کلماتی مانند بد، بی خاصیت، چاق، زشت، تنبل، کودن و … با این در لغت نامه ی دهخدا هم وجود دارند، اما دلیل نمیشود آنها را در مکالمات درونی تان استفاده کنید.
دلیل اول؛ این کلمات در صورت استفاده، آنچه را باید از فعل به اسم تبدیل میکنند. برای مثال یک فرد به صورت طبیعی نمیتواند چاق باشد و اگر در مکالمات درونی اش از “من … هستم” استفاده کند، بدون شک خودش را چاق خواهد دانست و نه چاق شده !
راهکار : هیچ کلمه منفی ای نباید در مکالمات درونی تان استفاده کنید… مطمئن باشید برای هر کمله منفی، یک کلمه مثبت با جمله بندی صحیح هم میتواند منظور اصلی را برساند.
- مطمئن بودن به اینکه نمیتوانید کاری انجام دهید، قبل از اینکه حتی امتحانش کنید.
بعضی کارها هست که بعضی افراد نمیتوانند انجام دهند… مانند رئیس جمهور شدن قبل از 18 سالگی ! خب این قانون است شما هرکاری هم بخواهید انجام دهید، نخواهید توانست زیر سن قانونی رئیس جمهور یک کشور شوید.
پس؛ هرگز نگویید من نمیتوانم انجامش دهم، همیشه سعی کنید از خودتان بپرسید چطور میتوانم انجامش دهم و اگر واقعا از نظر قانونی، شرعی و هر دلیل دیگری نمیتوانید کاری را انجام دهید؛ به خودتان نباید بگویید : من نتوانستم، همیشه به عنوان کاری از آن یادکنید که سعی تان را کردید.
- تصور کردنِ اینکه همه زندگی بهتری از شما دارند.
هر اتفاقی در زندگی دیگران بیافتد، مدرک دکترا بگیرند، ازدواج کنند، فرزند بیشتری داشته باشند، مسافرت کنند، درآمد بالایی داشته باشند، مسافرت بروند و … هیچ ارتباطی به زندگی شما ندارد و هرگز دستآوردهای زندگی شما را از شما نخواهند گرفت.
هرکسی در زندگی شرایط خوب و بدی را تجربه میکند.
هرکسی ارزش های متفاوتی نسبت به دیگری دارد و اولویت های متفاوتی نسبت به هم خواهند داشت.
بنابراین به جای مقایسه زندگی خودتان به دیگران (بدون در نظر گرفتن شرایط درونی، روحی، معنوی، اولیت ها و ارزش ها و …) سعی کنید بر روی زندگی، مسیر و ارزش ها و دستآوردهای خودتان تمرکز کنید.
- تصورِ اینکه شما وقت کافی برای بدست آوردن اهدافتان ندارید.
شما در روز به اندازه بیل گیتس، مارک زاکربرگ، احد عظیم زاده، خانم فاطمه مقیمی و … زمان دارید.
همه به میزان مساوی زمان در اختیار دارند اما هیچکس نمیداند دقیقا چند روز دیگر از عمرش باقی مانده… به همین دلیل بهانه ی فرصت ندارم بهانه خوبی برای انجام ندادن کارهایی که دوست دارید نیست.
در واقع زمان روزانه همه ی ما مساوی است.
اما برنامه ریزی و نحوه استفاده از این زمان است که مهم است و تفاوت ها را ایجاد میکند.
- مذاکرات غیرممکنی با خود کردن.
همه مان در زندگی مذاکره میکنیم، چانه زنی میکنیم و بهترین معامله موجود را نسبت به شرایط بدست می آوریم اما گاهی اوقات با خودمان وارد مذاکره های غیرممکنی میشویم که بدنبال نتیجه هم هستیم.
برای مثال، زمانی که میخواهیم وزن کم کنیم، تمام اراده مان را بکار میگیریم تا هیچ غذای چرب و مضری نخوریم، اما وقتی که مادر یا همسرمان یک غذای لذیذ می پزد، با خودمان وارد مذاکره میشویم که باید بخوریم چون دوستشان داریم و اگر نخوریم ناراحت خواهند شد.
بدون شک این مذاکره نتیجه بدیهی دارد، اما گاهی یادمان میرود آیا درحال مذاکره با خودمان هستیم؟ یا میخواهیم خواسته مان را توجیه کنیم؟
